Projektowanie grafiki użytkowej zdaje się być niczym terra incognita. Przestrzeń negatywna, kerning, krzywe, wektory – te i wiele innych pojęć wydaje się być zarezerwowanych wyłącznie dla specjalistów. Na projekt możemy jednak spojrzeć z nieco innej strony – kultura i sztuka wykonania leży bowiem po stronie projektanta, który winien kierować się przemyślaną i uzasadnioną ideą, a także pewnymi wzorcami.
Estetyka i ostateczna forma projektu – dobrego projektu – wiąże się z kluczowymi zasadami, po które sięgnąć możemy do kultury dalekiego wschodu. Japońska kultura ewoluowała na przestrzeni tysiącleci. Jej podstawowym aksjomatem jest ogromny szacunek do natury, w której niezwykłą rolę odgrywa przestrzeń i asymetria. Jest ona źródłem wielu inspiracji i doskonałym wzorcem dla projektanta, nie tylko grafiki komercyjnej.
Garr Reynolds, w książce „Zen prezentacji. Pomysły i projekty. Jasne zasady i techniki tworzenia doskonałych prezentacji”, przedstawia 10 zasad estetyki japońskiej:
- KANSO – prostota lub eliminacja chaosu
- FUKINSEI – równowaga kompozycji poprzez nieregularność i asymetrię
- SHIBUSI – elegancja jest zaklęta w prostocie i klarownej zwięzłości przekazu
- SHIZEN – naturalność, ale nie przypadkowość
- YUGEN – idea wywoływania wrażenia obecności czegoś większego przez pokazanie jedynie fragmentu całości
- DATSUZOKU – wykraczanie poza granice konwencji, unikanie rutyny i przeciętności
- SEIJAKU – „aktywny spokój”, pełna energii cisza lub samotność
- WA – harmonia, pokój, równowaga
- MA – pustka, która często staje się centralnym elementem kompozycji
- YOHAKU-NO-BI – uznanie dla piękna, które kryje się w ukrytej części projektu, pochwała tego co zostaje w sferze domysłu
Powyższe zasady doskonale obrazują pojęcie kompozycji jako sztuki wyobraźni i balansowania pomiędzy tym, co pozostaje widoczne a co niedopowiedziane. Ot, cała tajemnica przekazu, estetycznego i jednocześnie intrygującego.
Komentarze zamknięte.